Biografia

Hryhoriy Kozlovskyy

Ukraiński biznesmen, filantrop, współwłaściciel Lwowskiej Fabryki Tytoniu, założyciel i ideowy inspirator FC „Ruh” Lwów, wolontariusz, szef Fundacji Charytatywnej „Dom Miłosierdzia”

Życiowe credo: nie zdradzaj podstawowych wartości, bądź jak najbardziej użyteczny dla społeczeństwa, nigdy nie przestawaj się rozwijać i zdobywać nowej wiedzy.
Hryhoriy Kozlovskyy urodził się 1 lutego 1971 roku we wsi Horodysławicze w obwodzie lwowskim.

Dyplom ukończenia studiów wyższych uzyskał w 1994 r., po ukończeniu Instytutu Handlowo-Ekonomicznego Miasta Lwowa na kierunku „Rachunkowość i analiza działalności gospodarczej”.
Hryhoriy Kozlovskyy rozpoczął pracę zaraz po ukończeniu studiów, w wieku 21 lat. W tym samym roku objął stanowisko w dziale odpraw celnych we Lwowskiej Fabryce Tytoniu (1994-2000). W tamtych latach należała do amerykańskiej korporacji R.J. Tytoń Reynoldsa.
Ze wspomnień Hryhorija Kozłowskiego: „Podczas rozpadu Związku Radzieckiego korporacja miała poważne problemy z odprawą celną towarów. Obrót towarów był bardzo jałowy, a fabryka mogła stracić z tego powodu około czterech miliardów (w kuponach). Ogólnie rzecz biorąc, według niego Kozłowskyy zdołał zaoszczędzić ponad 2 miliardy miesięcznie. W dowód wdzięczności ówczesny dyrektor fabryki wręczył mu premię w wysokości 100 dolarów i mianował szefem departamentu zagranicznej działalności gospodarczej.

W 2010 roku Grigorij został współwłaścicielem firmy i dyrektorem tej samej lwowskiej fabryki tytoniu.
W latach 2000-2004 pracował jako kierownik ds. handlowych w „Wynnykowskiej Fabryce Tytoniu”.
W latach 2006-2010 pełnił funkcję dyrektora firmy budowlanej „Mega Eurobud” Sp.
W 2009 roku założył kompleks hotelowo-restauracyjny „Światosław” w Winnikach, a od 2013 roku do dziś jest współwłaścicielem i dyrektorem generalnym lwowskiego hotelu „Grand Hotel”.
W 2018 roku Hryhoriy Kozlovskyy rozszerzył swój i tak już całkiem udany biznes restauracyjny, otwierając kolejny, jedyny w swoim rodzaju lokal z żywymi rekinami – „36Po” w centrum Lwowa.
Od 2012 roku jest wiceprezesem klubu water polo „Dynamo”.
Obecnie zarządza firmą deweloperską Avalon Inc.
Aktywna osoba publiczna, wolontariuszka. W 2010 roku Kozlovskyy założył zespół tańca ludowego „Światosław” i jest jego honorowym prezesem.
Od 2009 roku objął patronatem dorosłe i młodzieżowe drużyny klubu piłkarskiego „Ruh” w mieście Vinniki, aktywnie sponsoruje i wspiera jego rozwój. Sam Hryhoriy Kozlovskyy jest czterokrotnym mistrzem Premier League obwodu lwowskiego wśród amatorów (2012, 2013, 2014, 2015).
Hryhoriy szczerze kocha swoje „dziecko”, dlatego rozpoczął budowę Akademii Piłkarskiej i wiąże duże nadzieje z jej przyszłością. Akademia była pierwszą tego typu i nadal nie ma odpowiednika na Ukrainie. Kozlovskyy wierzy, że Akademia będzie się rozwijać i uniezależniać od jego finansów.
Według stanu na dzień 24 lutego 2022 r., z powodu okupacji niektórych miast, w akademii pozostało około 350 dzieci i nie mogło wrócić do domu. Na prośbę Grigorija Kozłowskiego Akademia objęła je swoją opieką i zapewniła dzieciom mieszkanie, wyżywienie, edukację i wszystko, co niezbędne do życia.
W październiku 2010 r. na miejscu domu rodziny Markewiczów odsłonięto pomnik Ohienki.
We wrześniu 2015 r. Kozłovskyy wydał książeczkę-podarunek-fotoalbum poświęcony obchodom 660. rocznicy pierwszej pisemnej wzmianki o mieście Winniki z wydawnictwa Apriori.
Od początku wojny rosyjsko-ukraińskiej aktywnie angażuje się w działalność wolontariacką.
W 2022 r. założył Fundację Dobroczynną „Dom Miłosierdzia”, która specjalizuje się w niesieniu pomocy humanitarnej Ukraińcom dotkniętym działaniami wojennymi Rosji na Ukrainie.

W kwietniu 2022 r. przedstawiciele Funduszu, odwiedzając region kijowski, w miastach najbardziej dotkniętych agresją rosyjską, udzielali pomocy humanitarnej okolicznym mieszkańcom. Przed Wielkanocą Fundacja zorganizowała i przeprowadziła akcję #Wielkanoc dla_obrońcy, dzięki zebranym funduszom dary wielkanocne trafiły do ​​lwowskich bojowników na frontach.

W bazie klubu piłkarskiego „Ruh” Kozłovskyy umieścił kwaterę główną udzielającą pomocy przymusowym migrantom, gdzie Ukraińcy mogli otrzymać niezbędną pomoc, żywność i podstawowe artykuły pierwszej potrzeby, gdzie organizowano gorące obiady i można było się rozgrzać.
Od pierwszych dni wojny rosji z Ukrainą na pełną skalę Hryhoriy Kozlovskyy zorganizował punkt kontrolny w celu ochrony przed wrogami.
Za aktywną pomoc Siłom Zbrojnym Ukrainy Grigorij otrzymał szereg znaczących nagród, w tym: „Odznakę Honorową” (Ministerstwo Obrony Ukrainy) za znaczący wkład osobisty w utrzymanie Sił Zbrojnych Ukrainy (2022 r.) ), nagroda Lwowskiego Obwodowego Komisariatu Wojskowego za znaczący wkład w rozwój Sił Zbrojnych Ukrainy (2022), dwie nagrody Cerkwi Prawosławnej Ukrainy „Order Zbawiciela Jezusa Chrystusa” i „Order Arcystratega Michała” (2021), nagroda dowódcy wojsk połączonych „Krzyż kozacki” III stopnia (2020), nagroda 74. odrębnego batalionu rozpoznawczego nr A-2 III stopnia (2019), odznaka honorowa Szefa Sztabu Generalnego „Za zasługi dla Sił Zbrojnych Ukrainy” (2019), nagroda dowódcy 80. ODSHBr (2016), nagroda prezydenta „Za udział humanitarny w operacji antyterrorystycznej” (2016).
Hryhoriy Kozlovskyy uważa, że ​​w czasie wojny każdy Ukrainiec powinien swoim przykładem i stanowiskiem pokazać młodszemu pokoleniu, co tak naprawdę znaczy kochać Ukrainę, w jaki sposób można i należy ją rozwijać, budować i bronić oraz jak dokładnie każdy z nas może wnieść osobisty wkład w zwycięstwo Ukrainy.
Jeśli chodzi o życie rodzinne, Hryhoriy jest szczęśliwym ojcem pięciorga dzieci. Ma troje dzieci z pierwszej żony: syna i dwie córki. Po raz drugi Kozłovskyy poślubił utalentowaną ukraińską piosenkarkę Julię Dumańską. Wychowują dwoje dzieci – córkę i syna.
Zasady: pod żadnym pozorem nie daj się kupić. Licz tylko na siebie. Zawsze bądź sobą, nie zdradzaj swoich przekonań. Bądź odpowiedzialny za swoje słowa.

Jak mogę pomóc

Możesz skontaktować się ze mną osobiście
Projekty wolontariatu
Akademia Piłkarska/FC "Ruh"
Patronat
Inne projekty

2022

„Odznaka Honorowa” (Ministerstwo Obrony Ukrainy) za znaczący osobisty wkład w zapewnienie środków do życia Siłom Zbrojnym Ukrainy

2022

Nagroda Lwowskiego Obwodowego Komisariatu Wojskowego za znaczący wkład w rozwój Sił Zbrojnych

2021

Dwie nagrody Cerkwi Prawosławnej Ukrainy „Order Zbawiciela Jezusa Chrystusa” i „Order Archanioła Michała”

2020

Nagroda dowódcy połączonych sił „Krzyż kozacki” III stopnia

2019

Nagroda 74. samodzielnego batalionu rozpoznawczego nr A-200 III stopnia

2019

Odznaka honorowa Szefa Sztabu Generalnego „Za zasługi dla Sił Zbrojnych Ukrainy”

2016

Wyróżnienie dowódcy 80. ODSHBr

2016

Nagroda Prezydencka „Za udział humanitarny w operacji antyterrorystycznej”

Chronologia

Kamienie milowe życia
Edukacja
Od dzieciństwa do uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych

Ukończył instytut handlowo-ekonomiczny miasta Lwowa na kierunku „rachunkowość i analiza działalności gospodarczej”.

1971 - 1994
1994—2004
Początek pracy
Fabryka Tytoniu RJ Tytoń Reynoldsa

Praca we Lwowskiej Fabryce Tytoniu

Zatrudnienie
„Mega Eurobud” Sp

Stanowisko dyrektora firmy budowlanej „Mega Eurobud” Sp

2006—2010
2009 i do dziś
Rozwój biznesu
"Światosław", "Grand Hotel", "36Po"

Rozwój biznesu hotelarsko-restauracyjnego

Sportowy sposób
"Dynamo"

Wiceprezes Klubu Polo Wodnej Dynamo

2012
Od 24 lutego 2022 do dzisiaj
Wolontariusz
Pomoc osobom wewnętrznie przesiedlonym, organizacja punktów kontrolnych, pomoc humanitarna

Na bazie klubu piłkarskiego „Ruh” rozmieścił kwaterę główną pomocy przymusowym migrantom, gdzie Ukraińcy mogli otrzymać niezbędną pomoc, żywność i podstawowe artykuły pierwszej potrzeby, gdzie organizowano gorące obiady i można było się rozgrzać.
Od pierwszych dni wojny Rosji z Ukrainą na pełną skalę Kozłowski zorganizował punkt kontrolny w celu ochrony przed wrogami.

×